شمیم خانه زهرا بیا که منتظدم من 

نسیم کوچه مولا بیا که منتظرم من 

در این زمانه غربت نمی شود که نیایی 

تو را به عصمت زهرا بیا که منتظرم من 

کویر و موج سرابش گرفته ذهن غزل را 

بیا به خاطر دریا بیا که منتظرم من 

همیشه پنجره ها را گشوده ام به تبسم 

تو را به حق تماشا بیا که منتظرم من 

به التماس  دعای پرندگان مهاجر  

سرودم این غزلم را بیا که منتظرم من.    

شعر:سید علی اصغر موسوی.